Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Vogtia annua & Barbula unguiculata

fotò
fotò
Roumanin-de-plan

Vogtia annua

Asteraceae Compositae

Autre noum : Roumaniéu-de-plan.

Nom en français : Tanaisie annuelle.

Descripcioun :
Lou roumanin-de-plan es uno planto devengudo proun raro, marcado sus listo roujo, CR (valènt-à-dire en dangié criti). S'atrovo pu qu'à dous endré de noste relarg. Li noum prouvençau mostron que devié èstre bèn mai coumuno à passa tèms. Trachis dins li marlo e li limas sablous. Es uno planto pus au mens grando que flouris à la debuto de l'autouno emé de poulìdi courimbo jauno. Se recounèis peréu à soun óudour suavo.

Usanço :
Aquesto planto èi proun vertuouso. De segur l'acampas pas que s'atrobo d'esperit (òli essencialo) dins lou coumèrci, que nous vèn d'Africo. Èi subretout vertuouso contro l'enflamacioun, lou prusi e li problèmo de pèu. Sougno peréu lou mau d'os, lou raumas, l'ipertesuro e mai enca...

Port : Grando erbo
Taio : 20 à 120 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Vogtia
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Anthemideae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 3 cm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 80 à 110 m
Aparado : Noun
Setèmbre à nouvèmbre

Liò : Culturo - Ermas - Marlo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Vogtia annua (L.) Oberpr. & Sonboli, 2012 (= Tanacetum annuum L. 1753 = Chrysanthemum annuum (L.) Hayek ex P.Fourn., 1939 )

fotò
fotò
Barbulo-ounglo-d'aucèu

Barbula unguiculata

Pottiaceae

Nom en français : Barbule ubiquiste.

Descripcioun :
Aquelo mousso coumuno au nostre trachis sus lou sòu e sus lis endré ounte i'a un pau de terro. I'agrado li liò dubert e lou lume. Fai facilamen d'espouroufite à la primo. Se recounèis subretout à sa fueio acabado pèr uno pouncho emé de bord recurva. Lou boursèu èi d'un verd un pau sourno alor que la couifo se trovo èstre longo, la sedo èi roujo. Dedins li dènt dóu peristome soun peréu longo e espiralado.

Usanço :
Es proche d'àutri meno dóu meme gènre, coume Streblotrichum (Barbula) convoluta pu pichoto qu'a ges de longo pouncho e peréu li fueio soun plano. Se pòu engana tambèn emé d'àutri Potiaceae.

Port : Acroucarpo
Taio : 0,5 à 2,5 cm
Fueio : 1 à 2,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Barbula
Famiho : Pottiaceae


Ordre : Pottiales

Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 1,5 cm
Ø (o loungour) flour : Espiralado, fino
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu

Liò : Sòu - Bord de camin - Muraio emé terro - Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico e Mieterrano
Ref. sc. : Barbula unguiculata Hedw., 1801

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
CC
CC
CC
CC
C
C
R

Vogtia annua & Barbula unguiculata

RRR
ges
ges
RRR
ges
ges
ges
ges

Coumpara Roumanin-de-plan emé uno autro planto

fotò

Coumpara Barbulo-ounglo-d'aucèu emé uno autro planto

fotò